چند روز پيش پرواز "ايروان" داشتم يكي از بي دردسر ترين مسيرا بود.مردمي آروم  و مؤدب.ولي امان از پرواز فردا  هر وقت تو برنامم مسير اهواز  ميبينم  ميدونم كه خودمو واسه يه  لگ پراز تنش بايد آماده كنم.مردمي متوقع  كه هميشه نسبت به همه چيز ناراضين. من 18 سال جنوب زندگي كردم و با خلق و خوي جنوبيا و به نوعي همشهريام آشنام ولي روزاي پيش مياد كه كم ميارم.به هيچ وجه از نظر مسافر اهواز  موردي ضروري و يا از پيش پيشبيني نشده  قابل توجيح نيست. مثله غذاهاشون اخلاق تند و تيزي دارن و همينه كه دوست داشتني ترشون ميكنه
اگر هر آدمي كه كه سوار هواپيما ميشه به آسمون فكر كنه ديگه واسه تاخير, جا و غذا ( ابته اين  3 مورد توضيح كاملي   داره كه بعدا مگم ) معترض  نميشه.آخه حيف اين اسمون نيست؟